به گزارش قدس، حسن رودباریان که روزگاری نه خیلی دور، قفل محکمی به دروازه پاس، پرسپولیس و تیم ملی می‌زد، اینک در خنکای آتلانتا برای گنجشک‌های ایوان خانه‌اش دانه می‌ریزد و دفترچه خاطراتش را در غربت ورق می‌زند. هزاران کیلومتر این طرف‌تر اما، دستکش‌ها و تن‌پوش‌های خیس، نام آشیانه‌بان تیزچنگ را همچنان از بَر می‌کنند. با او در شب آرام ینگه دنیا همکلام شدیم و واگویه‌هایش را در امتداد مهتاب به کاغذ سپردیم.
*سنگربانی که هشت سال تمام برای پاس بزرگ تهران جنگید، هنوز هم به آن خلعت سبز فکر می‌کند؟
-چه کسی فکر می‌کرد تیمی که قهرمان باشگاه‌های آسیا شد و در دوران ما جام قهرمانی لیگ برتر را مال خود کرد، این‌گونه از صفحه روزگار پاک شود. تیمی که اصالت داشت، محبوبیت داشت و امکانات داشت. متأسفم برای منفعت طلبانی که با تصمیمات اشتباه همه‌چیز را نابود کردند. پاس همان روزی که از تهران رفت، مرد. پاس را یک مشت آدم غیر فوتبالی بی‌هیچ دلیل محکمه پسندی کشتند.
*شوربختانه برای نسل شما فقط یک مشت نوستالژی و یک آلبوم خاک گرفته مانده!
-همه‌چیز مثل آب خوردن دود شد و رفت هوا. اتفاقاً با جواد نکونام که حرف می‌زدیم دلمان برای گذشته تنگ شد. پاس روزگاری نفس مدعیان را می‌گرفت و آقایی می‌کرد. امان از غیرفوتبالی‌ها که با دخالت‌های بیجا فوتبال ایران را مستأصل کردند. همان‌هایی که برای مطرح شدن بیشتر حاضرند تیم‌های بزرگ را قربانی کنند.
*هزاران کیلومتر آن سوتر فوتبال وطن را تعقیب می‌کنی؟
-تا حدی در جریان اتفاقات هستم. متأسفانه حاشیه‌ها فوتبال ما را به سمت پرتگاه برده است. شما ببینید بازار مکاره نقل و انتقالات چطور همه چیز را تحت تأثیر قرار داده و چطور دوستداران فوتبال را مضطرب کرده است. فوتبال حرفه‌ای که نباید این‌قدر تنش و تشنج و جنگ اعصاب داشته باشد.
* فکر می‌کنی پرسپولیس بدون ستاره‌های گریخته‌اش امسال نتیجه بگیرد؟
- پرسپولیس مختصات خودش را دارد و در هر شرایطی زمین نخواهد خورد. دیدید با رفتن آقا یحیی باز تیم راه خودش را رفت و جام را در روز آخر گرفت. من فکر نمی‌کنم با رفتن چند بازیکن خللی در صلابت قرمزها ایجاد شود. فقط امیدوارم مربی جدید خیلی زود با تیم لینک شود و از همان هفته اول شاهد پیشتازی پرطرفدارترین تیم باشگاهی آسیا باشیم.
*فوتبال ایران این روزها روی کاکل پول می‌چرخد و کمتر کسی به ماندگاری رنگ پیراهن می‌اندیشد!
-البته این از خصوصیات فوتبال حرفه‌ای است و بازیکنی که خیلی زود به مرز بازنشستگی می‌رسد باید از دوران بازی خود بیشترین بهره را ببرد تا در پیری به دست انداز نیفتد. فقط من‌امیدوارم این وسط پرسپولیس ضرر نکند و دود برخی اتفاقات در چشم هواداران نرود. به هر حال روی سکوها خیلی‌ها برای این تیم جان می‌دهند. شک نکنید این فصل با همه فراز و نشیب‌هایش باز هم در سیطره پرسپولیس خواهد بود. کری نمی‌خوانم اما روح قهرمانی بر کالبد این تیم سال‌هاست دمیده شده است.
*این روزهای حسن رودباریان در غربت چگونه می‌گذرد؟
- من در آتلانتا زندگی آرامی دارم و سرم به همسر و دو دخترم گرم است. البته از فوتبال هم غافل نشده‌ام و در حال طی کردن مدارج مربیگری نوین هستم. مگر می‌شود از فوتبال به‌عنوان عشق ابدی غافل شد.
*مهم‌ترین تفاوت فوتبال ما با فوتبال‌یانکی‌ها در چیست؟
-اینجا پرورش استعدادها و توجه به نونهالان و نوجوانان یک اصل است و حاضری‌خوری برای باشگاه‌ها محلی از اعراب ندارد. اینجا برای جذب بازیکن به راحتی دست به جیب نمی‌شوند و از استعدادهای کشف شده کمک می‌گیرند. بر خلاف ایران که باشگاه‌ها هیچ علاقه‌ای به کار در رده‌های پایه ندارند و نکاشته به فکر درو هستند.
*امیدمافی
نظر شما